In de afgelopen kerstvakantie heb ik de special gelezen “Hoe leef je je leven”. Met verhalen van verschillende wetenschappers zoals psychiaters, hoogleraren maar ook filosofen. Een heel fijn boek. 

Hierin stond een stuk van Damien Young waarin hij spreekt over één van zijn boeken die hij geschreven heeft, ‘Filosoferen in de tuin’.
Zijn verhaal sprak mij heel erg aan. Dat is nu juist de rede waarom ik voor het vak coachen in de natuur gekozen heb. 

In zijn stuk haalt hij o.a. een uitspraak van Leonard Woolf aan. Die de tuin, of de natuur, ziet als een mini-beschaving. Je moet er altijd aan blijven werken om hem gezond te houden.

En dit is juist wat coaching in de natuur voor je kan betekenen. Alles wat je ziet, ervaart en gebeurt in de natuur kan je inzetten als vraag, opdracht hoe je met je dagelijkse leven om kan gaan. 
Werken met de natuur is ook oefenen met geduld. Je kunt in de (echte) natuur de processen (ook) niet versnellen. Bovendien heeft de natuur meteen een lichamelijk effect op je. Dit zijn elementen die ik kan inzetten als coach. Het werkt, dat komt omdat we ten slotte zelf er een onderdeel van zijn. 

Ben je nieuwsgierig of het iets voor jou is? Dan neem ik je graag mee naar buiten naar een park of bos bij ons hier in de buurt. Er zijn er genoeg!